Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): (Stragiersgut)

(Stragiersgut)

, n., (Stragierengut), n.

mit Komp.-Vorformen
erbloses (II) bzw. lediges (I 16) Gut, bonum vacantium 
  • behouden wy ons waert alle manieren van zeedreften, drechte van bastarden, van bastarde goede, stragiers goed, thol ende vont
    1358 CartLouisdeMale I 662
  • dat de rewaert ende bailliu van D. tanderen tyden voor ons jn camere kendden dat zy hand ghesleghen hadden an de voorseide versteruenesse als stragiers goed ende zeiden dat de voorseide K. bastaerde was
    1440 CoutDixmude 387
  • tot vondelinghen, bastaerden ende stragieren goed 
    1468 MnlWB. VII 2266
  • ende de leenen ende erven elder gheleghen, keeren weder an den heere daeronder zy gheleghen zyn als stragiersgoet, want de kinderen of hoyrs die niet anneveerden en moghen
    1515/16 Wielant,InstrCrim. 190
  • alle strangiers goet ende datmen niet en weet wien dat toebehoirt, volcht den heere
    1535 CoutMalines 22