Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): 2Sühnbrache
Artikel davor:
Suggestivfrage
Sugillation
sugillieren
Suhe
Suhle
Suhlerei
Sühn
sühnbar
sühnbarlich
1(Sühnbrache)
2Sühnbrache
, f.
wie Sühnbruch
- der burge, der vor dy sune [yn gehegetem dinge] gelobit hatte, muz dy sunebrache buzen mit eyme wergelde1363/86 MagdebR. II 1 S. 96
- en heft H. dat nicht utghedreghen, alse recht is, und en heft he K. na der sone nicht entsecht unde to den eren vorward, so schal he dorch recht de sonebrake und vredebrake vorboten unde den schaden ghelden na rechte1409 HanseRez. V 497Faksimile - in der Digitalen Bibliothek Mecklenburg-Vorpommern
- dat de kennesse van der zoenbraken ende peynen, daer anclevende, ons sculdich es toetebehorene1421 HanseRez. VII 217Faksimile - in der Digitalen Bibliothek Mecklenburg-Vorpommern
- waerder yement van hem beyden, die de zoene, bijden gerechte gepronunchiert ende metten klocke up zoenbrake afgelesen, niet en hilde, ende men prouven konde, dat het daer omme toe gecommen ware, zoude verbueren zijn lijf ende XX ℔1502 Wielant,HaarlemWetb. 161
- [Übschr.:] vrede- of zoenbraecLeidenK. 1583 Art. 64