Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Sühnebreche

Sühnebreche

, m.

wie Sühnbrecher 
  • transgressor fidei, honoris et sune violator quod sunebreche sonat erit
    1282 MühlhsnUB. 119
  • daz ieman ... gezigen wirt, daz er habe getan wider die sůne und sůnebreche si
    1310 MGConst. IV 359