Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Threus

Threus

, m.

unehelicher Sohn
  • de eo qui de filio naturali natus fuerit, quod est threus, heres non fiat, nisi ei tingatum fuerit per legem; et si ei tingatum aliquid de rebus non fuerit, tamen libertas illi maneat
    829/32 LLangob. 250
  • threus est ipse, qui natus est de adulterio
    1001/30? LLangob. 324
  • threus, id est homines meciani, qui non sunt nobiles
    um 1005 LLangob. 656
  • thereus disparilis, seu ignobiliter natus qui etiam dicitur nothus, a'missarius naturalis
    um 1560 (Hs.) LLangob. 656