Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Tischpfennig

Tischpfennig

, m.


I Abgabe, Gebühr für einen Verkaufsstand; auch die Einnahme daraus
  • so gebent di schuchster vnd di solsneider tischpfenning, di gebent si auch dreistund in dem iar alle di ze merkt stent ieder 6 ₰
    1371 EferdingRQ. 6
  • tobehoringe to dem hus O.: ... de dischpenninge halff in der stad to O. vnde stedepenninge in deme jarmarkede
    1. Hälfte 15. Jh. MagdebLehnb. 336
  • nach older gewonheit gifft men dess fridagess na ascensionis domini dischpenninge, unde dess fridagess na martini gifft den wordpenning eyn jowelk hussword
    1522 MagdebGBl. 32 (1897) 382 [hierher?]
II eine Luxusabgabe (pro Tisch II 2) auf das Ausrichten eines festlichen Essens
  • die tischphenning gebent sew [pekchen und kramer] auch als ander leut züe ieder hochzeit
    15. Jh. NÖsterr./ÖW. VIII 1034