Deutsches Rechtswörterbuch (DRW): Todhaupt

Todhaupt

, n.

auch Todes- 
Besthaupt, (bestes) Stück Vieh eines Verstorbenen, das als Besitzwechselabgabe von den Erben an die (Grund-)Herrschaft abzuliefern ist
bdv.: Sterbhaupt, Todfall (I), Totenhaupt
  • cum ius mortarium quod todhaubt dicitur in officio N. et P. ... indebite institutum ob remedium salutis nostrae relaxavimus
    vor 1298 MIÖG. 24 (1903) 647
  • ita etiam, si vna ipsarum personarum decesserit, ius mortis, quod dicitur tot havp ecclesiae persoluere non negabunt
    1311 OÖUB. V 52
  • wer seins guets auf den aigen hat; ... wenn einer sturb auf dem aigen, so seint sein hausfrau oder erben dem herrn des totshaubt verfallen
    16. Jh. NÖsterr./ÖW. IX 653
unter Ausschluss der Schreibform(en):